blog

noc co lekką ręką umysł skłonna uśpić zaspała sama tej nocy jesiennej ileż bym dała by w końcu coś wyśnić oddać się w pełni złudnej…

magiczny kalejdoskop zasłonił mi oczy uciekła prawda brak czasu brak ciebie brak twego ognia gołębie na parapecie przypominają która godzina wrzosy że jesień obieram serce…

jak dziecko nosem do szyby tak moje myśli przywarły do przymarzniętego języka dzieciństwa zatrzymuję w pamięci lukrowane słowa antidotum na starość i nieuniknione która tak…

nie mów że jest za późno bo to rani ciszę plącze to co było z wszystkim co nie będzie lepiej usiądź obok zrozum co ci…

a może zjem dzisiaj wszystkie troski świata połknę głód i biedę zgryzę smutków orzech ugotuję zimno spojrzeń waszych oczu by zniszczyć wirusy niedopowiedzenia choroby przeżuję…

podejdę prawie bezszelestnie przytulając do siebie twoje myśli stanę na palcach żeby dotknąć nieba sczytując z twych ust nieme słowa oddam ci je z milczącą…

  usiadły razem śmierć i miłość zerkając na siebie ukradkiem wypatrując u drugiej tego co odmienne bezgłośnie krzyczały zaklinając ciszę w obu z nich zazdrość…

połknęłam dzisiaj wszechświat niedobry był jak cholera składał się z samych mieszanek wyszyty w jedynki i zera niestrawność smołą paląca wyżarta ideologią zbitką teorii i…

samotność przychodzi wcale nie proszona nasłuchuje pod drzwiami każdego szelestu bo w ciszy czuje się po stokroć swobodniej nie znosi radosnej muzyki ani telefonów akceptuje…

sens burzy duchowość ludzkiego żywota zawzięcie niweczy wyjątkowość chwili zdmuchuje ulotność niedopowiedzenia pragnie dowodów by się nie pomylić nie chce domysłów czy czczych dywagacji nie…