blog

By 10 stycznia 2018 No Comments

w zwykłym a niezwykłym śnie
widziałam dzisiaj pomnik
stał na cokole pośród drzew
pomnik na wskroś niepokorny
jedna kobieta a jakby dwie
tożsame a jednak inne
jedna odważna a druga nie
choć trudno odróżnić je w formie
i nagle zza drzewa wyskoczył jak grzech
mężczyzna ukryty przez ciemność
i ukradł tę jedną
choć jakby je dwie
bo jedna to drugiej odmienność
choć ślad nie pozostał
choć pomnik wciąż trwa
choć trzymasz tę pierwszą w ramionach
choć uśmiech na twarzy
ta druga wciąż ma
i tak bez odmienności swej skona

Bianka

art. Vladimir Tolman 1930

Zdjęcie użytkownika Bianka Kunicka Chudzikowska.
Bianka

Bianka

Ja, Bianka. Kobieta z krwi i kości. Młoda i stara, biała i czarna. Dobra i zła, ładna i brzydka. Zwykła i niezwykła. Kocham i nienawidzę. Ja i Ty. Dusza i ciało. Odwaga i strach. Wieczność. Plastyk, kulturoznawca ze specjalnością historia sztuki. Z zamiłowania poetka (Pobrudzone Szminką) i czasempisarka (Najprawdziwsza fikcja). Sukcesywnie zdobywam kolejne etapy w obu moich światach tym realnym oraz wirtualnym.