blog

By 10 stycznia 2018 No Comments

jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki
rzeźbionej w drewnie z drzewa starej duszy
nasze spojrzenia lekko o siebie zahaczając
zadrwiły z czasu który z rozpaczy zaskomlił

urzeczone chwilą subtelnie odmłodziły zmysły
tak nieświadome epilogu który los przyniesie
podniosłeś dłoń przecierając ze zdziwienia oczy
ja zakryłam swoje rażone twym wzrokiem

siatką włosów oprószonych babim latem
złapałeś odlatujący klucz wspólnej przyszłości
zaiskrzyły przysypane popiołem marzenia
dając poświatę nadziei w jaskini samotności

Bianka

fot. Klaus Kampert

Zdjęcie użytkownika Bianka Kunicka Chudzikowska.
Bianka

Bianka

Ja, Bianka. Kobieta z krwi i kości. Młoda i stara, biała i czarna. Dobra i zła, ładna i brzydka. Zwykła i niezwykła. Kocham i nienawidzę. Ja i Ty. Dusza i ciało. Odwaga i strach. Wieczność. Plastyk, kulturoznawca ze specjalnością historia sztuki. Z zamiłowania poetka (Pobrudzone Szminką) i czasempisarka (Najprawdziwsza fikcja). Sukcesywnie zdobywam kolejne etapy w obu moich światach tym realnym oraz wirtualnym.