blog

By 10 stycznia 2018 No Comments

nie mów że jest za późno bo to rani ciszę
plącze to co było z wszystkim co nie będzie
lepiej usiądź obok zrozum co ci powiem
niczym noworoczne wysłuchaj orędzie

kiedy bladym świtem znów otworzysz oczy
nim zbłąkane smutki skują bielmem myśli
niech pamięć ze wspomnień uplecie warkoczyk
zwiąż go wstążką marzeń i mocno zaciśnij

nie jest na to za późno nie jest też za wcześnie
żeby podsumować co jest z co być miało
oddziel suche plewy wszystkich złych decyzji
od tego co cenne choć czasem bolało

 

nadal jest szansa w dżungli ludzkości drogę odnaleźć
płomień doświadczeń przyświeca nam
śmiało podążę w ślad twój jeżeli znajdziesz odwagę
czy jest czas jeszcze ja ci nie powiem zdecyduj sam

Bianka
do Adam Gwara – poeta z zapałkami

fot. Noé Sendas

Zdjęcie użytkownika Bianka Kunicka Chudzikowska.
Bianka

Bianka

Ja, Bianka. Kobieta z krwi i kości. Młoda i stara, biała i czarna. Dobra i zła, ładna i brzydka. Zwykła i niezwykła. Kocham i nienawidzę. Ja i Ty. Dusza i ciało. Odwaga i strach. Wieczność. Plastyk, kulturoznawca ze specjalnością historia sztuki. Z zamiłowania poetka (Pobrudzone Szminką) i czasempisarka (Najprawdziwsza fikcja). Sukcesywnie zdobywam kolejne etapy w obu moich światach tym realnym oraz wirtualnym.