odejdę tak będzie lepiej
pozbieram tylko wspomnień okruszki
dokładnie zamiotę po sobie korytarz
i wyjdę tak żebyś nie usłyszał
wybiegnę cicho na palcach
i nie trzasnę drzwiami
możesz spać spokojnie
nie wykrzyczę żali
przebiegnę szybko parkową alejkę
próbując dogonić przyszłości kolejkę
bo tak będzie lepiej
odważ się uwierzyć
w myślach to skroiłam na tysiąc sposobów
spróbuj zaufanie mi swoje powierzyć
i daj mi odejść teraz
zanim zranisz znowu