bajubajka dzisiaj będzie króciutka
o tej śmiesznej kobiecie na rogu
niby ładna niby mądra niby taka
zakochana jak wypada za młodu
lecz dlaczego jej oczy wilgotne
chaotycznie rozbiegane jak kury
boję się że od jej oczu zmoknę
kiedy znów ją obłapiał będzie który
przecież ona ma serce gorętsze
niż jej ciało cudzych zmysłów uciecha
i dlatego swych myśli najskrytszych
nie wypuszcza spod pamięci swej strzechy
nie zapomnij uśmiechem jej obmyć
rozgrzeszeniem zrozumienia otulić
ona winna lecz nie rzucaj kamieniem
bom gotowa jest go celnie odrzucić