jestem sobowtórem przedawnionej siebie
ta sama mimika refleksy we włosach
lecz już tyle uciekło bezcennego czasu
on marzenia i myśli dłutkiem swym ociosał
niby wciąż ta sama moja barwa głosu
przez telefon poznają mnie dawni znajomi
lecz ja już gdzieś indziej i wrócić nie sposób
umknęłam ze szlaku tej ciągłej pogoni
już jestem kimś innym gdzieś się zapodziałam
nie mogę powrócić do znajomej siebie
bo zbyt dużo czasu w życiu zmarnowałam
na przyziemne sprawy i pogoń za chlebem
na zdjęciu ta sama mimo zmarszczek nowych
tylko iskra w oku jakby nieco słabsza
za to w głowie setki już pytań gotowych
z odpowiedzi powstanie droga moja dalsza
***
Bianka Kunicka Chudzikowska
fot. Angela Buron
