blog

– kochać jak to łatwo powiedzieć –

By 28 października 2018 No Comments

stare zdjęcia nadal dobrze pamiętają
tańczyliśmy wtedy razem na parkiecie
wspomnieniami dziś myśli wracają
znów my razem na tamtym bankiecie

wciąż w pamięci nuci cicho melodia
a jej słowa znam na pamięć po dziś dzień
otulała nas zmysłowa rapsodia
lecz gdzie światło zawsze musi być cień

zapomniałam o tobie a ty o mnie
przeminęło przecież już tyle lat
zdjęciom wciąż się nie udało zapomnieć
dziś znienacka przywołały tamten czas

lecz nie spotkam cię nigdy choćbym chciała
ktoś mi mówił że już znudził cię ten świat
wciąż w szkatułce róża którą wtedy miałam
znów na chwilę zakwitł w sercu sztuczny kwiat

.
***
Bianka
fot. Federico Erra

Obraz może zawierać: ludzie siedzą i w budynku
Bianka

Bianka

Ja, Bianka. Kobieta z krwi i kości. Młoda i stara, biała i czarna. Dobra i zła, ładna i brzydka. Zwykła i niezwykła. Kocham i nienawidzę. Ja i Ty. Dusza i ciało. Odwaga i strach. Wieczność. Plastyk, kulturoznawca ze specjalnością historia sztuki. Z zamiłowania poetka (Pobrudzone Szminką) i czasempisarka (Najprawdziwsza fikcja). Sukcesywnie zdobywam kolejne etapy w obu moich światach tym realnym oraz wirtualnym.