jak mam uprosić pamięć by cię zapomniała
gdy uszy nasłuchują wciąż naszej muzyki
jak zapomnieć zapachu kochanego ciała
słodko duszącego jak dzikie storczyki
jak odciągnąć oczy od miejsc ulubionych
które wspólnie odkryte mają nas w pamięci
nie da się wymazać obrazów uśpionych
na których wciąż trwamy wzajemnie objęci
wyrzuciłam rzeczy które zostawiłeś
staram się nie chodzić naszymi drogami
nie umiem uwierzyć że się mną bawiłeś
rozpacz wyrwę z serca czasu obcęgami
***
Bianka Kunicka Chudzikowska
fot. Natalia Drepina
