od nowa chcę cię lubić lecz nie wiem czy zdołam
kirem zapomnienia obłożona przeszłość
choć ukrywam przed sobą twe imię wciąż wołam
ujarzmiam mą duszę przekorną i grzeszną
nie umiałam kochać czy dam radę teraz
swoim chłodnym wzrokiem oszroniłeś słońce
nie umiem żyć z tobą ale chcę umierać
przywrócić wspomnienia choć często palące
twoje słowa zalążkiem nadziei ułomnych
co pochlebstwa rozdają dla zmylenia sumień
w darowaniu złudzeń jak żołnierz niezłomny
puszczasz kłamstwa sycące wartkie jak krwi strumień
znów spróbuję jednak ogień serc rozpalić
niech obejmie namiętność nas swoją pożogą
nie chcę nieszczęśliwa samotnie się żalić
wolę nieszczęśliwa ale jednak z tobą
***
Bianka Kunicka Chudzikowska
fot. Elena Vizerskaya
