na mnie pora miły nie chcę więcej czekać
wszak czas cenne chwile wydaje niechętnie
nie potrafię przed nim już dłużej uciekać
nie chce wciąż cię szukać ani siebie we mnie
odchodzę by spotkać cię kiedyś przypadkiem
może się poznamy na pewno miniemy
gdy kwiaty przeszłości od dawna bez płatków
nawet obok siebie już nie przystaniemy
tętna nam przyśpieszą kalecząc wspomnienia
niby obojętni przy sobie przejdziemy
ciągnąc na wstążeczkach przygasłe marzenia
tak niby niechcący na nie nadepniemy
może wstrzymasz oddech może dusza piśnie
na skutek wnętrzności przykrego duszenia
nie będziemy wiedzieć dlaczego coś ciśnie
ani skąd się wzięły nagłe powiek drżenia
tęsknoty niespełnionej przytłoczeni siłą
spojrzysz w me oczy i usta jak wiśnie
ujrzysz w nich moją przedawnioną miłość
los pętlę czasu na sercach dociśnie
***
Bianka Kunicka Chudzikowska
Pobrudzone Szminką
fot. Robert Mapplethorpe
