marzenie piękne i cenne lecz gdy już się spełnia
kaleczy brzydotą rozbieżności z prawdą
niemal nigdy realność mrzonek nie wypełnia
gdy już się je dogoni napawają wzgardą
bo sny i iluzje dają smaczek życiu
które grubo ciosane hartuje złudzenia
dużo wartościowsze gdy snute w ukryciu
najlepsze niedościgłe są nasze pragnienia
bo człowiecza natura stworzona by gonić
w pościgu niespełnienia pobijać rekordy
nawet jeśli trzeba trochę łez uronić
dla ludzkiego serca to twórcze akordy
nikt wcale nie chce zdobyć tego za czym goni
sens wtopiony właśnie w ciągłym zdobywaniu
nie warto szczęście znaleźć to marzenia trwoni
istotą jest odnaleźć je w poszukiwaniu
***
Bianka Kunicka – Chudzikowska
fot. Okiron Matasi